yılın sonu ve bası

yeni yılın ilk gününe sadece kırk iki gün kaldı, farkında mısın? toplam üç yüz yirmi iki gün önce koyduğun yapılacaklar listen, hedef listenin neresindesin? hangi maddeler gerçekleşti  ve üstü çizildi, hangi maddeler çitlerden atlar gibi, talihlisini bulamayan sayısal loto sonucu gibi seneye devir oldu? 

neden mi soruyorum bunları, benim de var listelerim, seneye devir olan hayallerim. hep beklemektense geleceği, şimdi değil mi harekete geçme zamanı... söylemesi kolay uygulaması zor diye, bir oyun buldum kendi kendime... kaldıysa daha 42 günü bu yılın, hadi listeden bir şeyler yapalım... ben öncelikle kendimi motive etmek için  ve belki  sen de seversin paylaştıklarımı geçersin harekete diye, her gün gönlüme dokunan bir şeyler paylaşmaya karar verdim otuz iki dişte, zaten bloğum hayat üstüne, hayatım üstüne, hayattan öğrendiklerim ve hayal ettiklerim üzerine, bir hedefi beraber gerçekleştiririz belki de... 

bu hikayeyi ilk kez haziran ayının son gününde bir devir toplantısında, yeni başlayan bir görevin ilan edilmesi sırasında dinledim. 

wesminster manastırı'nın bodrumunda bir anglikan piskoposunun üzerinde şunlar yazılıdır:

‘gençken düşlerim sonsuzdu ve dünyayı değiştirmek isterdim. 
yaşlanıp akıllanınca dünyanın değişmeyeceğini anladım. 
ben de düşlerimi biraz küçülterek memleketimi değiştirmeye karar verdim. 
ama o da değişeceğe benzemiyordu.
iyice yaşlanınca, son bir gayretle sadece ailemi ve kendime en yakın olanları değiştirmeyi denedim. 
maalesef bunu da gerçekleştiremedim... 
şimdi ölüm döşeğinde yatarken, birden fark ettim ki önce yalnız kendimi değiştirseydim, etrafımdakilere örnek olur, ailemi de değiştirebilirdim. 
onlardan alacağım cesaret ve ilham ile memleketimi daha ileri götürebilirdim. 
kim bilir belki dünyayı bile değiştirebilirdim...’                                                                                            
hayatımızda değiştirmek istediğimiz bir sürü şey var, madde madde listelenen, bazen listelenmeye dahi cesaret edilemeyip, keşke olsa denilen, hayali kurulan... 

çevremizde ki insanlar hak ettiğimizi düşündüğümüz gibi davranmıyorsa bize, belki zamanıdır bizim onlara karşı olan tavrımızı değiştirmenin... alamıyorsan emeğinin karşılığı, bekleme boşuna, odaklan başka bir konuya :)

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm, bye