en ve birinci

bugün uzun zamandır görmediğim, çok sevdiğim bir aileyi ziyarete gittim, bildiğin ev oturması, ışıklı lokantalarının şaşaasından uzakta, sıcacık ev ortamına... bir de bebek var ortada yedi aylık, kendi dünyasında.... 

konu konuyu açarken, sohbet hızla ilerlerken, birden önceliklerden konuşmaya başladık. öncelik önemli konu... hayatında önceliklerin ne? iyi bir kariyer sahibi olmak ve devam ettirmek mi, iyi bir aile kurmak ve sonsuza kadar mutlu yaşamak mı, iyi bir evlat olmak mı, iyi bir insan olmak mı? hepsini bir arada olmak istiyoruz ama önceliği mutlaka birisine verip bir maddeyi sonraki sıra numarasına yazıyoruz. 

kendime sorduğumda bu soruyu benim önceliğim, her zaman ulaşmaya çabaladığım, iyi bir insan olmak. hırslarından,egolarından arınmış, iyilikle hareket eden daha iyi bir insan olmak.diğer maddelerde süper kariyer, süper aile, süper evlat, süper torun, süper kuzen, süper sevgili de olmak da var, en birinci maddem iyi insan olmak... 

bir arkadaşım var, önceliğim kurduğum ailem diyor, iş benim için bir hobi, ailem mesleğim diyor, şimdi ikinci bebeğini bekliyor, işi de süper gidiyor... ama iş bitebilir ancak ailem devam eder diyor, sihirli gücü ailesi...

bir başka arkadaşım var, önceliğim iş diyor, ikinci üniversitesini bitirmek üzere, yeni bir şeyler öğrenmek onun sihirli gücü... 

hepimiz multi tasking bireyler olmaya zorlanıyoruz bu yüzyılda, süper aileye sahip süper kariyer süper hobi insanı... 

peki, önceliklerde neyi birinci maddeye yazmak lazım?

en çok zaman ayırdığımız şey, önceliğimizi belirliyor, daha elimizde ne kadar kaldığı bilmediğimiz zamanın çoğunu ona veriyoruz, diğer maddeleri erteliyoruz veya az eksik yapıyoruz, sadece güzel olmak için dışımızı süslerken içimizi süslemeyi unutuyoruz, çok başarılı olmak için sağlığımızı, çok sosyal olmak için en yakınlarımızı... 

önceliğimizin doğru olacağı günlere...

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm,bye...