meyhane ve tiyatro

bir meyhane düşünün, sahnesinde tiyatro oynanıyor... ilk içkiler geldikten sonra "ali kemal" tiradı ile bir kadın sahneye yürüyor ve o an, sahne meyhanenin arka yüzü oluyor, meyhane sahibi sahnede, ramiz abi, hanım abla, bitirim garson ali kemal sahnede... hikayeler anlatılıyor...

mekan "eşref vakti" tatlı, küçük bir meyhane,bilet ücreti 40TL, içinde 2 kadeh içecek ve 4 çeşit meze içeriyor, sahnede tiyatro... biz biraz menünün dışına çıkarak ekstra yaprak ciğer, ki çok lezzetliydi ve bir vazgeçilmez tereyağında karides söyledik, mezeler ve servis on numara, sahnede ki oyunu bölmeden, mümkün olan en az görünürlükle servis gerçekleşiyor. 

sahnede oyun sırasında oyuncular da meyhanenin tadına varıyor, bir kaç duble içki oyun dekoru oluyor, bitiriliyor, seyircilerin görmediği bir şekilde bir kanun konmuş, canlı, "hadi guguk kuşum çal" deyince kimi zaman "ankara'nın bağları" kimi zaman " nasıl yakalamıştım gözlerinde baharı" çalıyor.

meyhane muhabbeti bellidir, aşk gelir masaya, gider, gelir, söz ettirir hakkında,konuşulur, konuşturur aşk hakkında, rakı kültürü hakkında, rakının yanında eğlenceli bir zaman geçirmek için güzel bir seçim.

oyuncular bir ankara ekibi, yaklaşık 20 hafta boyunca aynı yerde aynı oyunu sahneleyecekler, sahneden seyircilere minik laf atmalar, doğaçlama espriler için, farklı bir gece yaşamak isterseniz, öneriyorum... 

giderseniz, bey babaya selamımı söyleyin umarım kavuşur kokoş genç sevgilisine :) 

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm, bye...