ted ve 14

tedle21gün projesini gerçekten önemsiyorum, eve kaçta gelirsem geleyim, yazmadan uyumak istemiyorum, ki aslında sabahları berrak bir zihinle ilham verici bir konuşma dinlemeyi tercih ediyorum, ancak bazen saatler şaşıyor, gündüzler gece oluyor, uyumadan önce geliyor yine de aklımda.. bir alışkanlığın kazanılması 21 gün sürer derler, bu alışkanlığı kazanmak öğrenmek ve yazma isteğimi devam ettirmek istiyorum.

bugün izlediğim ted videosu teşekkür etmek üzerine, teşekkür etmenin iyileştiriciliği ve mutlu etmesi üzerine... bu konu üzerinde zaman zaman, sık sık, bolca düşünüyorum, konuşmada söylenenlerden farklı olarak teşekkür edilmesi gereken konular üzerine düşünüyorum. bir arkadaşım var, mesleği askerlik , geçen gün konuşurken, ben askerlerime iyi koştunuz diye teşekkür edemem, onların zaten görevinin bir parçası bu dedi, tıpkı plaza hayatı sürdüren bembeyaz yakalıların toplantıya zamanında gelmesi gibi, bunun için birim müdürü teşekkür eder mi? etmeli mi? yoksa belirtilen görev ve sorumlulukların yerine getirilmesi sadece bir sorumluluk mudur? karşılığını maaş bazında aldığın, her şeye teşekkür etmek teşekkürün değerini düşürür mü? değerini düşürür mü sanırım tam doğru tanım olmadı, tabiiki teşekkür etmek her şeye ve herkese kimse ve hiç kimsenin değerini düşürmez ama gerekir mi? gerçekten ciddi bir yardım olduğunda hissedilen tatmin ile, görev ve sorumlulukların için teşekkürü farklı mıdır? konuşmada özellikle teşekkür edilmek istediğiniz noktalara söyleyin diyor, eşinize, dostunuza, patronunuza..."neden ihtiyacımız olan şeyleri söylemek korkuyoruz" diyor, ben söylemeden gelen güzel yorumları daha çok sever tarafındayım. yaptığının fark edildiği, anlamlandırdığı ve yorumlandığı ... konuşma ise tam tersini söylüyor " korkma zayıf noktalarını söylemekten, başkalarının takdiri beklemekten." sezen aksu'nun şarkısı gibi "şarkı söylemek lazım ava avaz " kısmından anlatıyor...

ne olursa olsun, en minik hareket için eğer hissediyorsan kalbinde, teşekkür et, iyi ki varsın de, sen olmasan zor olurdu belki de olmazdı de, teşekkür et , anlamlı et...

bu yazı da, gezegen dahi kabul etmek istemediğimiz yüzünü yıllar yıllar sonra gördüğümüz sevgi dolu gezegen plüton a gelsin, teşekkür ederim plüton, kalbini bize gösterdiğin için...

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm, bye...