gülümsemeyi severim

evli ve 1

her seferinde aynı şekilde başlıyorum yazmaya, yazmayalı çok uzun oldu, bahaneler, sebepler, ertelemeler... aslına taslaklar dolup taşıyor, yayınlama kısmı kalıyor, duruyor... 

bu yazım eşime hediyem... 365 günü evli olarak geçirmemize hediye... okur mu emin değilim, dursun yine de buralarda...

evlendiğimizde ben 34 yaşındaydım, ağzımdaki dişimden çok yaşım vardı hayatta, iyi ki bu yaşta evlenmişim diyorum kendime, daha olgun ne istediğini bilen,daha az inatçı ve biraz daha az nazlı...

instagram ki pembiş gelinlerden olmak istemesem de, yazmasam olmaz ben eşimden çok razıyım, yol arkadaşlığından, hayal ortaklığından, desteğinden, varlığından...

evlilik benim deneyimlediğim kadarı ile süper bir şey, evet kesinlikle kadının yükü çok artıyor, annemi çok özlüyorum, iyi ki aramızda sadece 2,6 km var:) tabakların kendi kendine bulaşık makinesıne girip, sonra yerine geçmediğini öğrendim, bir de çorap sorunu var, evin her yerinde özgürlüğünü ilan eden bağımsız ev aksesuarı olabilen. bir yıl boyunca hiç ütü makinesi ile bir iletişim kurmadım, yardımcı ablamız sağ olsun, kendime belirlediğim süre sona erdi ve birinci yılımızı kutladıktan sonra yaşasın? ütü yapmak...

sabah uyanınca görmek güzel, akşam gelişini beklemek, başında garsonlar olmadan konuşmak, ilk su getirir misini söylemek, alarmı sen kur demek güzel...

ben kendi işimi yapıyorum, hem patronum hem işçi, başım sıkışınca yardım isteyebilmek güzel...

kocam ben seni çok seviyorum, dilerim nasip olur 100. evlilik yıl dönümümüzü kutlamak... dilerim o zaman ben daha az konuşur, sen daha az duyarsın :) 

tabii ki hayat toz pembe değil, tenceresiz  tavasız olmaz evlilik, yıl dönümümüz kutlu olsun...



bu yazının şarkısı https://www.youtube.com/watch?v=IjiDMyUJ0NU
düğünde olmadı, önümüzde ki senelerin birinde benim sesimden sana söylenecek...