gülümsemeyi severim

35 ve yeni

her sene ekim ayı gelince başlarım heyecanlanmaya, yeni yaşım için dileklerde bulunmaya, kutlamayı planlamaya... iki yüz kişilik doğum günü kutlamam da oldu, iki kişilik de...

bu sene yaşımın 35 olmasından mı , kazandığım deneyimlerden mi,  anlık ruh halimden mi,işimin organizasyon olmasından mı bilmem büyük bir kutlama istemedim, yemek yiyelim, pasta yiyelim, iyi ki diyelim istedim sadece...



kendimce bir deney yaptım facebooktan doğum günü tarihimi sildim, facebook hatırlatmasın,hatırlayan hatırlasın, hatırlamayanın canı sağ olsun dedim ve çok şaşırdım... hiç aklıma gelmeyen isimler hatırladı, beni mutlu ettiler...

doğum günlerini neden bu kadar sevdiğimi düşündüm, sevildiğini hissetmek olay, sen doğdun diye birilerinin mutlu olması, ilk ben kutlamayalım diye saat kurması, güzel bir fotoğraf paylaşması, haberi olmadan benim beğendiğim bir şeyi bana hediye etmesi, araması, mesaj atması, hayatta iyi şeyler yaptığım gösterisi, güzel insanlarla karşılaştığımın, iz bıraktığımın izi...

tam 35 mumlu bir pasta üfledim bu gece, ve diledim ki yanımda olanlar hep benimle olsun, eksik olanlar tamamlansın, sağlıklı olayım, ailem sağlıklı olsun, işim iyi olsun, daha iyi bir insan olayım...




fotoğrafta çok güzel çıkmamışım bence, yine de dursun burada, önemli olan güzel çıkmak değil,anı yaşamak değil m? ağzımda ki dişimden çok yaşım var hayatta... 


bir 35 yıl yaşar mıyım diye düşünüyorum, ya geçirdiğim zaman hayatımın uzun dönemi ise, melankolik bir ruh hali değil, daha azimliyim, daha yapmaya niyetli olduğum çok iş, bitireceğim çok proje, kalbine dokunacağım çok insan var...

yeni yaşımda yeni bir dil öğrenmeyi, yeni bir hobi edinmeyi, daha çok kitap okumak, daha çok kelime öğrenmek, kendime daha iyi bakmak, kendimi daha iyi tanımak istiyorum...

yeni yaşımda insanların hayatına daha çok dokunmayı, daha yararlı olmayı, iyiliklere vesile olmayı diliyorum...


ve her zaman ki ben herkes mutlu olsun istiyorum, kalbinde iyilik olan herkes...

öptüm, bye