gülümsemeyi severim

mış gibi yap , belki olur gerçekten..

küçükken okunan ilk kitap özeldir.. özellikle benim gibi tek çocuksan, kitapların en iyi arkadaş olduğunu bilirsin, hiç gitmediğini seni hep bıraktığın yerde beklediğini..

çocuk kitaplarını okumayı hala severim, tekrar popüler olmasından çok öncedir küçük prensin başucum kitaplığında yerini alması..

dün işyerimde çalışırken,aslında pek eğlenceli olmayan, yapılması gereken zorunluluklardan birisini yerine getirirken, neşem yerinde ,gülümseyerek yapmaya başladım, keyiflice..önce bir iş arkadaşım geldi sen ne yapıyorsun diye, sonra teklif etmeden yardım etmeye başladı. o gitti, başka biri geldi," tek başına olmaz bu iş ,ben de yapıvereyim" dedi..




aklıma geldi tom sawyer'ın maceraları kitabı.. hani tom yaramazlık yapmıştı ve ailesi ona en yakın arkadaşı huckleberry finn ile balığa gitmesine izin vermek yerine, çiti boyama cezası vermişti. tom ise bu cezayı farklı yollardan arkadaşları ile paylaşmış, hatta onlara yaptırmıştı. peki, neydi ikna yolu? sadece aldığı cezayı eğlenceli bir iş gibi göstermek, başkalarının istemesini sağlamak.. evren ve enerji konularının önemli alt başlıklarından olan -mış gibi yapmak..

ne yaparsak yapalım, eğlenerek yapalım, eğlenceli değilse bile, eğlenceliymişcesine..

belki bir yardım gelir, gelmezse bile eğlenceyi biz fark ederiz belki de...

hayat, bu aralar çok güzel... bazen bahar erken gelir ya, benim baharım erken geldi. kafamda projeler, karşımda yenilikler, cebimde umutlar ile devam ediyorum..

ben herkes mutlu olsun isterim;

öptüm,bye...

2 yorum:

Fikriye Filtresiz dedi ki...

Aaa ne güzel oldu bu kitabı hatırlattığın. Bir de çocuk kalbi vardı. En az 35 kez okumuştum. Ama bana bişey kazandıramamış belli, hala gerizekalıyım:)))

emineköran dedi ki...

çocuk kalbi, kalın mavi kitap, kemalettin tuğcu romanlarının yabancı yazar tarafından tekrar yazılması gibi, fazla trajik..

okuyacağım kitapları kendim seçtiğimi için bile büyümeyi sevebilirim şu an :)

zeka ile olan kısma hiç katılmıyorum :)