gülümsemeyi severim

misafir olmak ve terminal

bizim ailede aile binaları vardır. her ailenin bir binası. anne binasında anne tarafından herkes anneanne, dayı, teyzeler otururdu,eskiden. baba binasında baba,babaanne, halalar otururdu eskiden. kimse kimse de yatıya kalmazdı çünkü mesefa sadece binada ki merdiven basamaklarıydı... 

tek çocuk olunca, biraz korunaklı büyüdüm ben. bu yıla kadar hiç bir arkadaşımın evinde yatıya kalmadım. giderdim,eğlednirdim ve yine gelirdim evinin güvenilir duvarlarının tam arasına...

bu sene aldığım bir görev gereği, her hafta sonu bir şehirdeyim, 56 kulübün 44 bitti desek, bazı şehirlere ikinci kez bile yolum düşüyor. bir şehirde tanıdık bir kuaförün olması beni mutlu ediyor. 

bu hafta sonu, hava durumu bol yağışlı Antalya'da.. o kadar ki otelleri su basıyor, dereler taşıyor,suları çıkartmak için duvarlar yıkılıyordu. işte biz böyle bir günde gittik Manavagat'a, toplantılar yapıldı, tanışıldı, kaynaşıldı, konuşuldu, yemekler yendi. otobüse 1,5 saat kala işimiz bitti, ipon pon unda pili bitti, acil doldurmak lazım. Nasıl gidiceksiniz terminale, ne olacak bineriz dedim bir taksiye... 

Bilmem siz biliyor muydunuz Manavgat ta taksiler Euro ile çalışıyormuş ve 1 mahalle içinde hep aynı fiyata bir uçta bir uca gidebilirken, mahalle değiştirdikçe fiyat artıyormuş. Fiyatlama 10 €,20€,30€ ve bizim kaldığımız yerden terminale sadece 40 € tutuyormuş :) 




Siz hiç tanımadığınız birine tüm gününüzü ayrıp, bir de üstüne üstlük gecenin tam 23.59 u na kadar yanında olup, otobüse bıraktınız mı? Sanki her şehirde bir evin, bir ailen  varmış gibi hisediyor insan  Nasıl güzel bir şeymiş misafir ağırlanmak, özel hisettirmek ve özel kılmak karşındakini ..

siz de misafir olun gelin bana, börekler açamam ama süper gezeriz...

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm,bye...

0 yorum: