gülümsemeyi severim

ihmal kar mıdır?

her seferinde bu kadar uzun süre nasıl yazmadan durduğuma, daha doğrusu aklımda uçuşan binlerce kelimeyi nasıl dökemediğime şaşırıyorum.

hayat çok hızlı, aşırı hızlı ilerliyor. en son yazımdan bugüne kadar neler oldu? vedalar, kapıda bekleyen yeni başlangıçlar, çok yoğun ve stresli, önemli ve büyük, konuşmamda dediğim gibi olağanüstü bir zamanda insanüstü bir performans ile gerçekleştirilen "yılsonu organizasyonu", bolca stres, yapılan binlerce km, biraz gözyaşı bolca kahkaha., 4 günlükte olsa minik bir tatil, dekore edilen bir oda ve eksikleri giderilmeye çalışan, yenilenme sürecine kocaman bir hayat :)




düzeni bozmak zor... vazgeçmek, var olanda feragat ederek, yeni ve daha güzel günler için başlangıç yapabilmek cesaret istiyor. ve hayat yarın yaparım denmeyecek kadar kısa aslında, ihmal etmediğin kar olmadığını hatta zarar olabilceğini unutmamak lazım, bir de bugünün işini yarına bırakmamak ve hep umutla bakabilmek, bir de 32 gülümseyebilmek :)


ben herkes mutlu olsun isterim,
öptüm bye,



0 yorum: